14 Ιούλ

Αγρότες και καταναλωτές αντιδρούν στην αύξηση των τιμών του ελαιολάδου

Σύμφωνα με στοιχεία τιμολόγησης εμπορευμάτων από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, οι παγκόσμιες τιμές εξαγωγής ελαιολάδου έφθασαν σε υψηλό επίπεδο ρεκόρ στα τέλη Απριλίου.

Το σημείο αναφοράς του ΔΝΤ έξτρα παρθένο ελαιόλαδο. Η τιμή εξαγωγής έφτασε τα 6,269.63 $ στα τέλη Απριλίου 2023, επισκιάζοντας την προηγούμενη τιμή ρεκόρ των 6,241.91 $ τον Δεκέμβριο του 1996.

Οι τιμές εξαγωγής καθορίζονται σε μεγάλο βαθμό από τις τιμές καταγωγής, συγκεκριμένα στην Ισπανία, τη μεγαλύτερη χώρα παραγωγής ελαιολάδου στον κόσμο.

Οι κακές καιρικές συνθήκες και η παρατεταμένη ξηρασία συνεχίζουν να ωθούν τις τιμές του ισπανικού ελαιολάδου στην αρχική τους τιμή υψηλότερα επίπεδα των 26 ετών. Οι ειδικοί προβλέπουν ότι οι τιμές ρεκόρ θα συνεχιστούν στο άμεσο μέλλον.

Σύμφωνα με το Reuters, ο ξηρός καιρός είχε ως αποτέλεσμα 36 μήνες χαμηλής βροχόπτωσης. Οι καυτές συνθήκες έχουν βάλει τις δεξαμενές της Ισπανίας σε χωρητικότητα 50%.

Το Υπουργείο Γεωργίας, Αλιείας και Τροφίμων της Ισπανίας ανακοίνωσε τη χώρα παρήγαγε μόνο 680,000 τόνους τη συγκομιδή 2022/23 έναντι 1.5 εκατομμυρίου τόνων την προηγούμενη.

Παρά τις πρόσφατες βροχές στη νότια και ανατολική Ισπανία, προβλέψεις για το καλλιεργητικό έτος 2023/24 παραμένουν ζοφερές. Χωρίς αλλαγές καιρού, οι ειδικοί του κλάδου προβλέπουν ότι η μελλοντική συγκομιδή θα μπορούσε να παράγει άλλη μια κακή απόδοση.

Ο John Cancilla, οικονομολόγος που μελετά το ελαιόλαδο, είπε στην Washington Post ότι οι υψηλότερες τιμές επιβραδύνουν τη ζήτηση από τους Αμερικανούς αγοραστές. “Οι τιμές είναι υψηλές, αλλά δεν βλέπω λόγους για τους οποίους πρόκειται να μειωθούν», είπε.

Μαζί με την Ισπανία, η οποία είναι υπεύθυνη για σχεδόν το ήμισυ του κόσμου olive oil proμείωση σε κάθε δεδομένο έτος, η παρατεταμένη ξηρασία οδήγησε σε κακές συγκομιδές σε όλη τη λεκάνη της Μεσογείου, οδηγώντας σε υψηλές τιμές του ελαιολάδου.

Σύμφωνα με το Διεθνές Συμβούλιο Ελαιολάδου, το παγκόσμιο ελαιόλαδο η παραγωγή αναμένεται να μειωθεί σε 2.73 εκατομμύρια τόνους το καλλιεργητικό έτος 2022/23, περισσότερο από 12 τοις εκατό κάτω από τον μέσο όρο της πενταετίας, σε μεγάλο βαθμό λόγω της ξηρασίας και των υψηλών θερμοκρασιών την άνοιξη στη λεκάνη της Μεσογείου.

Ξεχωριστές εκτιμήσεις από το Υπουργείο Γεωργίας των Ηνωμένων Πολιτειών πρόβλεψη ανάκαμψης σε παραγωγή την καλλιεργητική περίοδο 2023/24 σε 3.20 εκατ. τόνους. Ωστόσο, οι οικονομολόγοι του USDA προειδοποίησαν ότι η παραγωγή μπορεί να πέσει κάτω από την εκτίμηση ανάλογα με το πώς θα εξελιχθεί η ξηρασία στη Μεσόγειο.

Έξω από τη Μεσόγειο, η Καλιφόρνια παλεύει επίσης με την κλιματική αλλαγή, και όπως η Ισπανία, δεν φαίνεται ανακούφιση.

Σύμφωνα με την Washington Post, οι αγρότες της Καλιφόρνια αντιμετωπίζουν εξαιρετικά υγρές συνθήκες μετά από έναν κατακλυσμό βροχής. Στα τέλη του χειμώνα και στις αρχές της άνοιξης, καταιγίδες ξέσπασαν στη Καλιφόρνια, προκαλώντας έντονες πλημμύρες και καταστροφικές βροχοπτώσεις.

“Ο καιρός μπορεί να κάνει ή να χαλάσει την παραγωγή ολόκληρης της σεζόν», δήλωσε στην Washington Post η Samantha Dorsey, πρόεδρος του McEvoy Ranch στην Petaluma.

Τα αποτελέσματα είναι ακόμα άγνωστα, καθώς οι υγρές συνθήκες μπορεί να επηρεάσουν μια μεταγενέστερη άνθιση για την καλλιέργεια της ελιάς στην Καλιφόρνια.

Ο Casey Corn, σύμβουλος μαγειρικής και ερευνητής ελιάς, είπε στο Food & Wine Magazine ότι “το μεταβαλλόμενο κλίμα θα έχει οπωσδήποτε ως αποτέλεσμα την αστάθεια της παραγωγής ελιάς».

“Με τα αβέβαια μοτίβα θερμοκρασίας και τα καιρικά φαινόμενα να αυξάνονται σε ένταση, οι καλλιέργειές μας δεν αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλέψιμα περιβάλλοντα που έχουμε δημιουργήσει υποδομές και επιχειρήσεις γύρω μας», πρόσθεσε.

Το μεταβαλλόμενο κλίμα δημιουργεί περαιτέρω προβλήματα olive oil proπαραγωγοί και καταναλωτές. Το περιβάλλον είναι θεμελιώδες για την ποιότητα και τη γεύση του φαγητού.

“Η γεύση προστατεύεται με πιστοποιήσεις όπως AOP [Ελεγχόμενη Ονομασία Προέλευσης, στη Γαλλία], PDO [Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης], DOC [Ελεγχόμενη Ονομασία Προέλευσης, στην Ιταλία]», δήλωσε η Corn. “Οι μεγαλύτεροι ελαιοπαραγωγοί μπορεί να χρειαστεί να συμπληρώσουν μικρότερες καλλιέργειες με ελιές από διαφορετικές τοποθεσίες, κάτι που μπορεί να επηρεάσει τη γεύση του προϊόντος».

Οι καλλιεργητές ελαιολάδου αναζητούν λύσεις, σύμφωνα με την Jennifer LeClair, αντιπρόεδρο αγορών και εργασιών στην Pastene, μια εταιρεία εισαγωγής ειδικών τροφίμων με έδρα τις ΗΠΑ. “Οι καλλιεργητές θα χρειαστούν ισχυρότερες επενδύσεις στην τεχνολογία άρδευσης όταν ο καιρός δεν συνεργάζεται και είναι καλύτερο για την ανάπτυξη της ελιάς», δήλωσε ο LeClair στο Food & Wine Magazine.

Η Rivulis είναι μια εταιρεία τεχνολογίας άρδευσης που μεταμορφώνει τον τρόπο με τον οποίο οι αγρότες ποτίζουν τις καλλιέργειες. Το πρωτοποριακό σύστημα στάγδην άρδευσης δίνει τη δυνατότητα στους αγρότες να επεκτείνουν τις καλλιέργειες, όπως ελιές, καρύδια, αμύγδαλα, ντομάτες και καλαμπόκι.

Σε ένα Rivulus βίντεο συνέντευξη, ο Luis Javier Fernández Villalobos, τεχνικός στην Agrofervi Explotaciones Agrícolas, περιγράφει την στάγδην άρδευση ως το κλειδί για την καλή ποιότητα των καλλιεργειών στον ισπανικό ελαιώνα του.

Η επιτυχής άρδευση με σταγόνες απαιτεί ομοιομορφία, η οποία είναι κρίσιμη για την ποιότητα, τη γεύση και την εμφάνιση της καλλιέργειας.

“Καλλιεργούμε βροχοτροφές και αρδευόμενες καλλιέργειες, αλλά κυρίως αρδευόμενες εντατικές [υψηλής πυκνότητας] καλλιέργειες», είπε ο Villalobos. “Η στάγδην άρδευση αλλάζει εντελώς τις καλλιέργειες που μπορούμε να καλλιεργήσουμε. Εγγυάται ότι παράγουμε καλλιέργειες εξαιρετικής ποιότητας».

Ενώ οι καταναλωτές συνεχίζουν να απολαμβάνουν τα οφέλη του ελαιολάδου, η αύξηση των τιμών και η μείωση του όγκου μπορούν να εμπνεύσουν νέες γαστρονομικές εξερευνήσεις.

“Ελπίζω ότι οι αγρότες θα συνεχίσουν να καινοτομούν καθώς το κλίμα αλλάζει συνεχώς», είπε ο Corn Olive Oil Times. “Όπως συμβαίνει με πολλά άλλα εμπορεύματα, οι τιμές θα πρέπει να αυξηθούν όσο κόστος παραγωγής κάνει επίσης. Ενώ οι καταναλωτές είναι συνηθισμένοι σε μια σειρά τιμών στα ελαιόλαδα και στην ικανότητα να δίνουν προτεραιότητα στην αξία έναντι της ποιότητας, αυτό πιθανότατα θα αλλάξει».

“Πιστεύω ότι το ελαιόλαδο έχει γίνει αναντικατάστατο στις αμερικανικές κουζίνες και ότι οι καταναλωτές θα συνεχίσουν να αγοράζουν ελαιόλαδο», πρόσθεσε. “Μπορεί να διαπιστώσουμε ότι οι άνθρωποι αρχίζουν να επεκτείνουν την ποικιλία των ελαίων που χρησιμοποιούνται στις κουζίνες τους και ότι αρχίζουν να χρησιμοποιούν διαφορετικά λάδια για διαφορετικές τεχνικές μαγειρέματος, αλλά ότι εξακολουθούν να αγοράζουν ελαιόλαδο ως ένα οικείο και νόστιμο προϊόν».